ΤΗ ΜΕΡΑ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥ !!!

Ημέρα Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος,
σαράντα μέρες μετά τη γέννηση της μικρής μου....
Με μια σειρά συγκυρίες και γεγονότα που
μεσολάβησαν, βρέθηκα στο πίσω κάθισμα
της μοτοσυκλέτας ν΄ανεβαίνω την Κηφισίας....
Ραντεβού τυπικό στο γυναικολόγο.
Μετά απο λίγα χιλιόμετρα, το λάστιχο δεν
άντεξε, η μηχανή άρχισε να αλλάζει πορεία
κι εγώ βρέθηκα να εκσφενδονίζομαι πάνω
απ΄τον οδηγό και να σκάω στη λεωφόρο....
Λίγες σκηνές θυμάμαι μετά....
Ν΄ανοίγει η πόρτα ενός αυτοκινήτου, για
να ξαπλώσω μέσα και κατ΄ευθείαν στο
κοντινό νοσοκομείο!
Εκεί το μόνο που ψέλιζα, το μόνο που θυμόμουν
ήταν: - Το μωρό μου.....
Πέρασαν όλα γρήγορα, με μια ελαφριά διάσειση!
Ο νέος άνθρωπος, φάνηκε μετά απο λίγες μέρες
να μου φέρει κάτι που έπεσε στο κάθισμα...
Τον προσκαλέσαμε κάποια άλλη μέρα σπίτι,
και μετά χαθήκαμε....
Δεν ξέρω αν έχει σημασία, να ξαναβρεθούμε,
σίγουρα το ήθελα....
Για μένα, αυτός ήταν ο άγγελος, που με
ακολουθούσε!!
Το μοναδικό όχημα σε μια πολυσύχναστη
λεωφόρο, εκείνη τη στιγμή!
Απο εκείνη την ώρα, η ζωή μου πήρε
άλλη αξία και νόημα....
Γνωρίζω, γιατί είδα, ότι οι άγγελοι
κυκλοφορούν ανάμεσά μας....
Εύχομαι κι ελπίζω, αυτός ο άγγελος
να είναι ευτυχισμένος στο δικό του
επίγειο παράδεισο!
Θα ήθελα μ΄ένα μαγικό τρόπο,
να αισθανθεί το μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
που του στέλνω....
Νομίζω ότι το χαμόγελο της ζωής,
είναι αυτό που με φωτίζει κάθε μέρα!

Πηγή:agioritikovima.gragioritikovima.gr