Αρκετά χρόνια πρίν, όταν ήμουν πενηντάρης μιλούσα μέ μία θεία μου πού ήταν γιαγιά πιά. Μου μιλούσε μέ μεγάλο παράπονο γιά τήν πατρίδα μας τόν πόντο καί γιά τούς προγόνους μας. Πάνω στήν κουβέντα τής είπα πώς σύντομα θά έκανα ταξίδι – προσκύνημα στόν πόντο. Κρεμάστηκε πάνω μου καί μέ παρακάλεσε μέ λυγμούς, όταν πάω νά τής κάνω ένα χατίρι. Μου διηγήθηκε επακριβώς πού βρισκόταν τό πατρικό της σέ χωριό τού πόντου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αναρτήστε ενα σχόλιο: