΄΄Δεῦτε, λοιπόν, λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς τοῦ ἀειφώτου Φαναρίου! Δεῦτε λάβετε θάρρος, ὅποιες κι’ ἂν εἶναι οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς σας!
Δεῦτε λάβετε ἐμπιστοσύνη στὴν Ἐσταυρωμένη ἀγάπη καὶ στὴν ἀναστημένη ἐλπίδα μας!
Καί, ἐπιστρέφοντες αὔριον εἰς τὰ ἴδια, κηρύξατε παντοῦ, στεντορείᾳ τῇ φωνῇ, ὅτι «ἀνέστη Χριστὸς καὶ ζωὴ πολιτεύεται».
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!΄΄υπογράμμισε μεταξύ αλλων
κατά την ομιλία του απο την εξέδρα της αναστάσεως ο κ.κ. Βαρθολομαίος.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ. ΄΄Καὶ ἐπειδὴ ἀνέστη ὁ Χριστός, δὲν ζητεῖται πλέον ἐλπίς, ἀλλὰ ὑπάρχει ἐλπίς! Δὲν μᾶς λείπει τὸ φῶς, ἀλλὰ τά «πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια»! Δὲν εἶναι ἄπιαστο ζητούμενο ἡ χαρά, διότι «χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τήν πεῖραν εἰληφότα»!
Αὐτὴν τὴν ἐλπίδα κι’ αὐτὴ τὴ χαρὰ δὲ δοκιμάζετε καὶ σεῖς σήμερα ποὺ γιορτάζουμε Πάσχα Κυρίου Πάσχα; Αὐτὸ τὸ φῶς δὲ νοιώθετε νὰ σᾶς περιβάλλῃ αὐτὴν τὴν κλητὴν καὶ ἁγίαν ἡμέραν;
Καὶ μάλιστα ἐδῶ, στὴ Βασιλίδα τῶν πόλεων, ποὺ καλῶς τὴν διαλέξατε γιὰ τὶς πασχαλινὲς διακοπές σας.
Ἐδῶ στὸ Φανάρι, ὅπου θὰ βεβαιωθῆτε πειστικώτατα ὅτι ὁ Σταυρὸς καὶ ἡ Ἀνάστασις εἶναι οἱ δύο ὄψεις τοῦ ἰδίου νομίσματος. Στὸ Φανάρι, ποὺ εἶναι συγχρόνως μικρὸ καὶ μεγάλο –τόσο μεγάλο ποὺ νὰ χωρῇ ὅλη τὴν οἰκουμένη, γιατὶ μέσα στὴν οἰκουμενικότητα ἐνυπάρχει ἡ ἀγάπη καὶ ὁ σεβασμὸς τῆς διαφορετικότητος τοῦ ἄλλου, τοῦ συγγενοῦς καὶ πλησίον μας, ἀλλὰ καὶ τοῦ ξένου καὶ μακρυνοῦ. Τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Ἐδῶ, ἀδελφοί μου, τίποτε δὲν εἶναι ἐρείπιο, τίποτε δὲν εἶναι χαμένο. Ὅ,τι ἁγιάστηκε ἀπὸ ἄσκηση καὶ προσευχή, δὲν εἶναι ποτὲ νεκρό. Ὅ,τι εἶναι φτιαγμένο γιὰ τὸν Χριστό, δὲν πεθαίνει. Ὅ,τι ὑπάρχει γιὰ τὸν Χριστό, δὲν παγιδεύεται ἀπὸ τὶς πύλες τοῦ Ἄδου. Μετρώντας τοὺς τάφους, δὲν μποροῦμε νὰ μετρήσουμε καὶ τὸν ἀριθμὸ τῶν νεκρῶν. Ὅσοι πεθαίνουν ἐν Χριστῷ, μεταβαίνουν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν. Ποιὸς ἠμπορεῖ νὰ καταγράψῃ ποσοτικά τήν «ζωὴν ἐν τάφῳ»;
Ἡ Μητέρα ὅλων μας Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία ζῇ αἰῶνες τώρα ὡς μηδὲν ἔχουσα καὶ πάντα κατέχουσα. Ποτὲ στὴν ἱστορία ἕνα μικρὸ στίγμα τοῦ γεωγραφικοῦ χάρτη δὲν νοηματοδότησε τὸν παγκόσμιο πνευματικὸ χάρτη, ὅσο τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Πάντοτε οἱ διὰ Χριστὸν νεκροὶ κρίνουν μὲ τὴ ζωντάνια τους ὅσους νομίζουν ὅτι εἶναι ζωντανοί. Ὁ χρόνος, ἡ φθορά, τὰ χαλάσματα, δὲν κατίσχυσαν ποτὲ τοῦ Φαναρίου, διότι αὐτὸ δὲν μέτρησε ποτὲ τὴ δύναμή του μὲ τὰ μέτρα τῶν δυνατῶν τοῦ κόσμου τούτου, μὲ τὰ μέτρα τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς.
Τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας,
Καλῶς ἤλθετε στὸ Πατριαρχεῖο μας! Σ’αὐτὸν τὸν τόπο τῆς σιωπῆς, τῆς καρτερίας, τῆς ὑπομονῆς, τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς καὶ τῆς βεβαιότητας ὅτι ζῇ Κύριος καὶ οἱ ζῶντες ἐν Αὐτῷ.
Ἐνῷ ἄλλοι θρηνοῦν γιὰ τὸν θάνατο, ἐδῶ τραγουδοῦμε γιὰ τὴν Ἀνάσταση.
Δεῦτε, λοιπόν, λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτὸς τοῦ ἀειφώτου Φαναρίου!
Δεῦτε λάβετε θάρρος, ὅποιες κι’ ἂν εἶναι οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς σας!
Δεῦτε λάβετε ἐμπιστοσύνη στὴν Ἐσταυρωμένη ἀγάπη καὶ στὴν ἀναστημένη ἐλπίδα μας!
Καί, ἐπιστρέφοντες αὔριον εἰς τὰ ἴδια, κηρύξατε παντοῦ, στεντορείᾳ τῇ φωνῇ, ὅτι «ἀνέστη Χριστὸς καὶ ζωὴ πολιτεύεται».
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΠΗΓΗ:ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ
μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσιν καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καθ' ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ·χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1463 αρχιμανδρίτης της μονής των Σπηλαίων ήταν ο μακάριος Νικόλαος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνήμερα το Πάσχα εκείνης της χρονιάς, την ημέρα που όλοι οι χριστιανοί εόρταζαν «θανάτου την νέκρωσιν» και «άδου την καθαίρεση», ένας από τους πατέρες της μονής, ο ευλαβής και ενάρετος ιερομόναχος Διονύσιος Στέπα, μπήκε στο σπήλαιο του οσίου Αντωνίου, για να θυμιάσει τα σεπτά σκηνώματα των κεκοιμημένων αγίων.
Τον ακολουθούσαν και μερικοί άλλοι αδελφοί, με αναμμένες λαμπάδες.
Σαν έφτασε στον τόπο όπου παλαιά ήταν η τράπεζα των σπηλαιωτών μοναχών, ο μακάριος Διονύσιος θύμιασε τα άγια Λείψανα και φώναξε ευφρόσυνα:
Άγιοι πατέρες και αδελφοί! «Αυτή η κλητή και αγία ημέρα..., πανήγυρης εστί πανηγύρεων»! Χριστός ανέστη!
Την ίδια στιγμή - ω του θαύματος! - όλα τ' άφθορα οσιακά σκηνώματα, ανασήκωσαν ελαφρά τα κεφάλια και αποκρίθηκαν με μιαν απόκοσμη, βροντερή φωνή:
- Αληθώς ανέστη!
Με φρίκη ο θεοφιλής Διονύσιος και οι συνοδοί του, έτρεξαν και γνωστοποίησαν το θαυμαστό γεγονός στον ηγούμενο Νικόλαο και τους λοιπούς πατέρες, για να δοξάσουν τον αναστάντα Κύριο και τους αγιασμένους δούλους Του.
Ο Πρώτος Αιμοδότης για την σωτηρία του ανθρώπου ήταν ο Κύριος Ημων Ιησούς Χριστός. Με την λαμπρή του Ανάσταση ,ανέστησε εμάς. Όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, και η πληρωμή του καθένα μας ανάλογα με την εργασία μας.Έτσι δεν είναι;Όσο για την χυδαία γλώσσα την γνωρίζουν όλοι, αλλά την μεταχειρίζονται οι ανάγωγοι.Ας είναι καλά.Χρειάζονται και τα ακανθάκια.Λίγο είναι;Χριστός Ανέστη ,χρόνια πολλά, πολλά και φωτισμένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήας παραδεχτουμε οτι πολλες φορες αγανακτουμε και ειμαστε εκτος εαυτου...αλλωστε αυτον που θα επρεπε να κρινουμε πρωτο ειναι η αφεντια μας...αυτο ειναι το δικαιο..αλλα ποιος πραττει σημερα το δικαιο...πνιγομαστε μεσα στα τεραστια προβληματα μας που ολο και βαθαινουν και γινιμαστε εξαλλοι οταν οι...κακοι..ειναι παντα στα υψηλοτερα αξιωματα και οι αγωνιστες ΜΑΤΑΙΑ καρτερουν τη δικαιωση...ας ελπισουμε οτι ο ΘΕΟΣ αυτα τα θωρει και δεν μας εγκαταλειπει....ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατι αποσυρατε την υβριν.ας ακουγωνται ολες οι αποψεις..αυτο ειναι το σωστο
ΑπάντησηΔιαγραφή