“Η ψυχή του Χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει, όλο να πετάει, να ζει μες στα όνειρα. Να πετάει μες τ’ άπειρο, μες τ’ άστρα, μες τα μεγαλεία του Θεού, μες τη σιωπή.Όποιος θέλει να γίνει Χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι. Πρέπει να πονάεις. Ν΄ αγαπάεις και να πονάεις. Να πονάεις γι΄ αυτόν που αγαπάεις. Η αγάπη κάνει κόπο για τον αγαπημένο. Όλη νύχτα τρέχει, αγρυπνεί, ματώνει τα πόδια, για να συναντηθεί με τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες, δεν λογαριάζει τίποτε, ούτε απειλές, ούτε δυσκολίες, εξαιτίας της αγάπης. Η αγάπη προς τον Χριστό είναι άλλο πράγμα, απείρως ανώτερο.
Και όταν λέμε αγάπη, δεν είναι οι αρετές
ΒΙΒΛΙΟ: «ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ»
γ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ
ο πονος της αγαπης δεν αντεχεται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ευχή σου να έχουμε γέροντα! Όντως αυτό που μας λείπει σήμερα είναι η λεπτότητα της ψυχής , η ευαισθησία της ψυχής.Ο πραγματικός χριστιανός έτσι είναι! Κλαίει μαζί με αυτούς που κλαίνε , και χαίρει μαζί με αυτούς που χαίρονται. Συμπάσχει με το συνάνθρωπο και είναι ένα "εργοστάσιο" αγάπης προς τον πλησίον .
ΑπάντησηΔιαγραφή