ΕΣΕΝΑ Π΄ ΑΓΑΠΩ

Κύριε, πως τα μάτια μου
το πάθος ν’ αντικρίσουν,
το πάθος το δικό Σου στον Σταυρό,
χωρίς λυγμοί
απ’ της καρδιάς τα βάθη ν’ αντηχήσουν
για Σένα π’ αγαπώ.
Πως ν’ αντικρίσω
το πικρό των χλευαστών στεφάνι,
το αίμα το πηχτό,
χωρίς των πόνων
το βαρύ να πλέξω το γιορντάνι
για Σένα π’ αγαπώ.


Στου Γολγοθά ανήμπορος
την ματωμένη σκέπη
μονάχος στο βαθύ Σου τον καημό,
και μόνο των δημίων Σου
το μάτι να σε βλέπει,
Εσένα π’ αγαπώ.


Κύριε, την αγάπη Σου
πως να την τραγουδήσω,
ποια λόγια να βρω τόσα να σου πω;
χωρίς λυγμούς,
χωρίς στα γόνατα βουβή να πέσω,
να φιλήσω
Εσένα π’ αγαπώ.


από τη Ρέα Συλβία