Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχος. - Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου; ... - Αμ΄ τίνος να'ναι; - Και δεν τα τρως; - Βρε φύγε από δω! - Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αναρτήστε ενα σχόλιο: